"ဉာဏ္စဥ္ အေၾကာင္း"

"ဉာဏ္စဥ္ အေၾကာင္း

ဝိပႆနာအလုပ္စမယ္ဆိုရင္
မိမိစိတ္ဟာ
အဓိပတိ ၃-ပါး
အားထားရမယ္၊
တရားထိုင္တဲ့ အခါမွာ
ဆိတ္ၿငိမ္တဲ့ေနရာမွာထိုင္ပါ၊
ဆိတ္ၿငိမ္တဲ့ ေနရာဟာ
ေတာပါပဲ။

ဘုရားကိုရွိခိုးကန္ေတာ့၊
မိမိခႏၶာကို
တရားမထိုင္မီ
ဘုရားကိုလွဴထားပါ၊
ၿပီးေတာ့
သမၼာေဒဝ-နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္ေတြကို
ေမတၱာပို႔
အမွ်ေဝပါ၊

ခႏၶာကိုယ္ ထားပံု
ထားနည္းကေတာ့
အခ်ိန္ၾကာၾကာ
တရားအားထုတ္ႏိုင္ေအာင္
တည့္တည့္မတ္မတ္ ထိုင္ပါ၊

ဝင္သက္ ထြက္သက္-အာနာပါနကို
စိတ္တည္ၿငိမ္ၿပီး
သမာဓိရေအာင္ လုပ္ပါ၊
ဝင္ေလလဲသိ၊
ထြက္ေလလဲသိၿပီးေနရင္
ၾကာေတာ့ သမာဓိအားေကာင္းလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ
ဝီရိယကို အေလွ်ာ့မေပးဘဲ
သတိနဲ႔ ပညာကို
ကပ္ၿပီးလိုက္ပါ။

တရားထိိုင္ရတာၾကာေတာ့
႐ုပ္ေတြက ေဖာက္ျပန္လာၿပီး
ေဝဒနာေတြ ေပၚလာတယ္၊
ေတာင့္လာတာ
ေညာင္းလာတာကို
ဉာဏ္ကသိလာတယ္၊
ေညာင္းတာရယ္
ေညာင္းမွန္သိတာရယ္ ဒီ ၂-ခုကို
ျဖစ္ၿပီးပ်က္သြားတာပဲလို႔
သိလိုက္ပါ၊
ဒီလုိသိလိုက္တဲ့အ ခါမွာ
ေညာင္းတဲ့ ႐ုပ္နဲ႔
ေညာင္းတဲ့စိတ္မရွိေတာ့ၿပီလို
ေနာက္ကဉာဏ္နဲ႔
သိလိုက္ပါ၊

ေညာင္းတာ ေတာင့္တာကို
ျပဳျပင္ၿပီးမေပးသမွ်
အေညာင္းဓာတ္ေတြ
တစ္ခုၿပီးတစ္ခု
ျဖစ္ၿပီး ပ်က္ေနဦးမွာမို႔၊
ဒူးကေလး
ေျခကေလးဆန္ခ်င္တဲ့စိတ္
ေျပာင္းေရြ႕ခ်င္တဲ့ေပၚလာလိမ့္မယ္၊

အဲဒီဆန္႔ခ်င္ ေကြးခ်င္ေျပာင္းေရြ႕ခ်င္တဲ့စိတ္ျဖစ္တာကို
ကိုယ္ဉာဏ္နဲ႔သိလု္ိက္ပါ၊
ဒီလို သိၿပီးတဲ့အခါ
ထိုဆန္႔ခ်င္ ေကြးခ်င္ေျပာင္းေရြ႕ ခ်င္တဲ့
႐ုပ္နာမ္ေတြ မရွိေတာ့ၿပီလို႔
ထပ္သိလိုက္ပါ၊
အဲဒီလိုသိေနတုန္းမွာ
ျဖတ္ဆို အသံတစ္ခုၾကားလိုက္ရင္
ၾကားတယ္ လို႔သိပါ၊

အဲဒီလုိ ခႏၶာ ၅-ပါးမွာ
တစ္ခုခုေပၚလာတိုင္း၊
ေပၚလာတိုင္း
သိၿပီးျဖစ္ၿပီး
ေပ်ာက္ပ်က္သြားပါကလားလို႔ သိရမယ္၊

အဲဒီလို
အသိတရားေတြကို
စိပ္သည္ထက္
စိပ္ၿပီးလာတာေတြကို
ဉာဏ္နဲ႔မွတ္၊
တျဖည္းျဖည္း
႐ုပ္နာမ္တရားေတြ
တစ္ခုၿပီးတစ္ခုျဖစ္ပ်က္သြားတာေတြကို
သတိနဲ႔စိုက္ၾကည့္ကေတြ႔လိမ့္မယ္၊

အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱလို႔
ပါဠိလိုရြတ္မေနနဲ႔ေတာ့၊
ျဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားပါကလားလို႔
တစ္ခုတည္းကိုသာ
သတိနဲ႔ စိုက္ၿပီးၾကည့္
သိေနရင္ ဆင္းရဲတဲ့ သေဘာ၊
အစိုးမရတဲ့ သေဘာကို
ပို၍ထင္ထင္
သိျမင္လာလိမ့္မယ္။

ဒီလို မိမိတို႔ခႏၶာကိုယ္မွာ
ေပၚတိုင္းေပၚတိုင္း
ျဖစ္ပ်က္ေတြ ႐ႈၾကည့္ဖန္မ်ားလာရင္
မိမိရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ကို
ရြံ႕မုန္းလာေတာ့တာပဲ။

အဲဒီအခါမွာ
မိမိရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ကို
စြန္႔လြတ္ခ်င္တဲ့စိတ္ျဖစ္လာမယ္၊
ခႏၶာကိုယ္ရွိရင္
ဒီလို ျဖစ္ပ်က္ဒုကၡနဲ႔ မကင္းႏိုင္ပဲ၊
အို၊ နာ၊ ေသ၊ ဆိုတဲ့
ဒုကၡသစၥာနဲ႔ေတြၾကရဦးမွာပဲလို႔
ေၾကာက္ရြံ႕ၿပီး
မိမိခႏၶာကိုယ္ကိုပဲ
ရြံ႕မုန္းလာမယ္။

ျဖစ္ပ်က္ကို ႐ႈဖန္မ်ားလာရင္
ေလာဘ-ေဒါသ-ေမာဟ ၃-ပါးစလံုး
တျဖည္းျဖည္း ေခါင္းပါးၿပီး၊
ေနာက္ဆံုးျဖစ္ပ်က္ဆံုးေအာင္
ပြားမ်ား အားထုတ္ဖန္မ်ားလာရင္
ယခုဘဝမွာပင္
မဂ္ဖိုလ္ကို ရႏိုင္တယ္။

ဒါေၾကာင့္ ႀကိဳးစားၿပီး
မိမိတို႔ ခႏၶာကိုယ္ကို
ျဖစ္ပ်က္႐ႈၾကေပေတာ့၊
ျဖစ္ၿပီးပ်က္တဲ့သေဘာမွတစ္ပါး
ဘာမွမရွိဘူးဆိုတာ ေတြရလိမ့္မယ္။

ဉာဏ္စဥ္ဆိုတာ....႐ႈဖန္မ်ားလာရင္
(၁) ဤကား႐ုပ္၊
ဤကားနာမ္လို႔ပိုင္းျခားသိလာေတာ့
"နာမ႐ူပပရိေစၦဒဉာဏ္"ရလာတယ္။

(၂) ေနာက္နာမ္႐ုပ္တို႔၏
ျဖစ္ေပၚရျခင္းအေၾကာင္း တရားတို႔ကို
ဆင္ျခင္ၿပီး ဒီနာမ္႐ုပ္ဟာ
အဝိဇၨာ၊ တဏွာ၊ ဥပါဒါန္၊ ကံဆိုတဲ့
အေၾကာင္း ၄-ပါးေၾကာင့္ ျဖစ္လာတဲ့
အက်ိဳးတရားပါကလား၊
အေၾကာင္းလည္း ျဖစ္ပ်က္၊
အက်ိဳးလည္းျဖစ္ပ်က္ပဲလို႔
ေရွးအတိတ္ဘဝက
အဝိဇၨာ၊
တဏွာ၊
ဥပါဒါန္၊
ကံအေၾကာင္း တရားတို႔ကို
ရွာမွီးသိမ္းဆည္ႏိုင္တဲ့
"ပစၥယပရိဂၢဟဉာဏ္"ရလာတယ္။

(၃) ေနာက္ ႐ုပ္နာမ္တို႔၏
ျဖစ္ၿပီး ပ်က္လတၱံ၊
ျဖစ္ဆဲတို႔ကို အတိတ္၊ ပစၥဳပၸန္၊ အနာဂတ္ဆိုတဲ့ ၃-ပါးကို
ပိုင္ျခား၍ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱဟူေသာ
လကၡဏာေရး ၃-ပါးျဖင့္
ဆင္ျခင္သံုးသပ္ျခင္းတည္းဟူေသာ
"သမၼသနဉာဏ္"အဆင့္သို႔ ေရာက္လာမယ္။

(၄) ေနာက္ ယခုျဖစ္ဆဲ
ပစၥဳပၸန္႐ုပ္နာမ္တို႔၏
ခဏမစဲ တသဲသဲ ျဖစ္ပ်က္ေနမႈကို
႐ႈျခင္းဆိုတဲ့ "ဥဒယဗၺယဉာဏ္"ေပၚလာမယ္။

(၅) ေနာက္ ႐ႈဖန္မ်ားလာရင္
အပ်က္ကိုသာ သိျမင္လာတဲ့
"ဘဂၤဉာဏ္"ေပၚလာမယ္။

(၆) ဒီလုိ႐ႈဖန္မ်ားလာရင္
႐ုပ္နာမ္တို႔၏
ပ်က္မႈ ခ်ဳပ္မႈကိုသာ ျမင္လာသျဖင့္
ေၾကာက္ဖြယ္ရာေဘးႀကီးလို႔ ထင္လာတဲ့
"ဘယဉာဏ္"ေပၚလာမယ္။

(၇) ေနာက္႐ုပ္နာမ္တို႔၏
ခ်ဳပ္ပ်က္မႈစေသာ
အျပစ္ေတြကို ထင္ျမင္လာတဲ့
"အာဒီနဝဉာဏ္"ရလာမယ္။

(၈) ေနာက္မိမိခႏၶာကုိယ္တည္း ဟူေသာ
႐ုပ္နာမ္တို႔ကို
ၿငီးေငြ႔ စိတ္ပ်က္
မႏွစ္သက္တဲ့
"နိဗၺိႏၵဉာဏ္"ျဖစ္လာမယ္။

(၉) ေနာက္မိမိခႏၶာကိုယ္တည္းဟူေသာ
႐ုပ္နာမ္ ဓမၼသခၤါရတို႔မွ
လြတ္ခ်င္လိုတဲ့
"မုဥိၥတုကမ်တာဉာဏ္"ေရာက္လာမယ္။

(၁၀) ထိုမွ တစ္ဆင့္
႐ုပ္နာမ္ေတြရဲ႕ မၿမဲမႈ၊
ဆင္းရဲ႕မႈ၊
အစိုးမရမႈေတြကို
အျပင္းအထန္ အားထုတ္မႈေၾကာင့္
အလြန္ထင္ျမင္လာတဲ့
"ပဋိသခၤါရဉာဏ္"ေရာက္လာမယ္။

(၁၁) ေနာက္ ႐ုပ္နာမ္ဓမၼသခၤါရတို႔ကို
မခ်စ္မမုန္းဘဲ လ်စ္လ်ဴ႐ႈတတ္တဲ့
"သခၤါ႐ုပေကၡာဉာဏ္"ေပၚလာတယ္။

(၁၂) ေနာက္ၿပီးေတာ့
ေရွ႕ဉာဏ္ ေနာက္ဉာဏ္ကို
လကၡဏာေရးသံုးပါးျဖင့္
အႏုလံု ပဋိလံု ႐ႈပြားတဲ့အခါမွာ
၂-ဉာဏ္လံုးနဲ႔ သင့္ေလ်ာ္တဲ့
"အႏုေလာမဉာဏ္"ျဖစ္ေပၚလာမယ္။

(၁၃) ေနာက္ ပုထုဇဥ္တို႔၏
အႏြယ္ကိုျဖတ္၍
အရိယာတို႔၏ အႏြယ္ကိုျဖစ္ေစတဲ့
"ေဂါၾတဘူဉာဏ္"ေပၚလာမယ္။

(၁၄) ေနာက္(သဥပါဒိေသသ)
နိဗၺာန္ကိုျမင္တဲ့"မဂ္ဉာဏ္" ႏွင့္။
(၁၅) မေရွးမေနာင္းပင္
ထိုနိဗၺာန္၏အက်ိဳးကို
ခံစားတဲ့"ဖိုလ္ဉာဏ္"ေပၚလာမယ္။

(၁၆) ေနာက္ မဂ္ကိုဆင္ျခင္ျခင္း၊
ဖိုလ္ကိုျခင္ျခင္း၊
နိဗၺာန္ဆင္ျခင္ျခင္း၊
ပယ္ၿပီးေသာကိေလသာကို ဆင္ျခင္ျခင္း၊
မပယ္ရေသးေသာ ကိေလသာကို ဆင္ျခင္ျခင္းဆိုတဲ့
ဉာဏ္ ၅-ပါးကို ဆင္ျခင္တဲ့
"ပစၥေဝကၡဏာဉာဏ္"ေရာက္လာလိမ့္မယ္။

ဒါေၾကာင့္ အလြန္ေတြ႔ႀကံဳခဲလွစြာေသာ
ဘုရားသာသနာေတာ္နဲ႔ ႀကံဳခုိက္၊
ဆရာသမား ေကာင္းနဲ႔လည္းေတြ႔ခိုက္၊
ရခဲလွတဲ့ လူ႔ဘဝကို
ရခိုက္မွာ
ယခုအခ်ိန္ကစၿပီး
အ႐ုိးႀကီးပြားေရးကို မလုပ္ၾကဘဲ
အ႐ုိးက ဓာတ္ေတာ္ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါ၊

အ႐ုိး အသြး အသား
ဓာတ္ေတာ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ
အေမေမြးကတည္းက
ျဖစ္လာတာမဟုတ္ဘူး၊
တရားကိုအားထုတ္လို႔
တရားက ျပဳျပင္ေသာေၾကာင့္
တရားသေဘာအရ
ဓာတ္ေတာ္ျဖစ္လာရတယ္လို႔မွတ္ပါ၊
ဒါေၾကာင့္တရားအလုပ္ကို
ႀကိဳးႀကိဳးကုတ္ကုတ္
အားထုတ္ဖို႔
သတိေပးလိုက္ပါတယ္။

(ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး)

ဤေကာင္းမႈကုသိုလ္ကံ
ေစတနာအေပါင္းတို႔သည္
အားထုတ္ဆဲျဖစ္ေသာ
ဝိပႆနာဉာဏ္မွ
မဂ္ဉာဏ္သို႔ေက်းဇူးျပဳျခင္းငွာ
အေထာက္အပံ့ ပစၥည္းအျဖစ္ျဖင့္
တည္ရွိပါေစသတည္း ။

Credit by _(အရွင္ဉာဏဓဇ )